Co2

Ik heb de oorspronkelijke versie van de pagina over CO2 terug gezet.

Ik leg op deze discussiepagina even uit waarom:

Er wordt het volgende gesteld:

"Wanneer de pH beïnvloed wordt door andere gasvormige zuren of basen is de meting niet langer correct. (Dit is onjuist. De zuren verdampen niet mee waardoor de meting nauwkeuriger is in vergelijk met een zuren beinvloedde pH)"

Het feit dat de meeste zuren niet vluchtig zijn wil niet zeggen dat er geen andere vluchtige zuren of basen bestaan buiten CO2. De opmerking is naar mijn mening dus niet correct. De vergelijking met een door zuren beïnvloedde pH slaat eerlijk gezegd nergens op. pH is een maat voor zuren (of om correct te zijn: van de hydroxoniumionen die een resultaat zijn van de dissociatie van zuren) dus tuurlijk wordt deze beïnvloed en dat maakt dat de CO2-bepaling mbv pH en kH altijd nauwkeuriger zal zijn dan die van een CO2-continumeting. Zelfs al zijn er geen storende vluchtige zuren.

Comment: Het feit dat er zuren zijn die wel vluchtig zijn wil nog niet zeggen dat alle zuren dit zijn. In het aquariummilieu kunnen slechts een beperkt aantal zuren aanwezig zijn, zoals humuszuur. Dit zuur is niet vluchtig, alleen de aromatische delen kunnen zich afscheiden wat is wat wij ruiken. Indien andere zuren die binnen het aquariummilieu dit wel zijn, lijkt me het goed deze te vermelden inclusief de rol die zij spelen. Humuszuren verdampen niet en kunnen dus ook de CO2 continutest niet beïnvloeden. Of de test met zijn kleureninterpreatatie nauwkeurig is, is een ander verhaal. Het is dan ook maar een indicator.

Antwoord: het gaat niet alleen om zuren maar ook om basen die vluchtig kunnen zijn (zoals bijvoorbeeld ammoniak). Goed die komt onder normale omstandigheden niet in meetbare hoeveelheden voor en de andere mogelijkheden zullen dat ook niet doen. Maar kleine beetjes maken 1 groot. Bovendien is de afwerking van zo'n continutest ook bepalend of nietvluchtige zure of basen de meting kunnen beïnvloeden. Zo kan de verdamping van water een negatieve invloed hebben. Zeker als er niet-vluchtige componenten uitkristalliseren en voor een capillaire werking zorgen waardoor het water in de meetkamer zich kan mengen met het water in het aquarium, ook al is dit niet zichtbaar voor het menselijk oog. Ook dit is een kleine invloed, maar het gaat ook om een kleine meetkamer die dus makkelijk beïnvloed wordt.

Comment: Metingen van pH en KH zijn met de huidige middelen binnen de aquaristiek vrij onnauwkeurig. Een meetfout is snel gemaakt en ook hier spelen kleurinterpretaties een rol. Het gaat er dus niet om dat de pH/KH tabel niet klopt, maar de geselecteerde inputwaardes mogelijk onjuist zijn. Onjuiste input = onjuiste output. Dan speelt nog bij de KH de niet-HCO3 hardheid. Hoeft er niet te zijn, maar kan er wel zijn. Een pH en KH meetfout van beiden 0,5 resulteert in een verschil van ca. 10 mg/l CO2.

Antwoord: pH en kH zijn heel nauwkeurig te meten. Juist omdat er niet per se kleurinterpretaties nodig zijn om deze metingen uit te voeren (hoewel hier goede oplossingen voor bestaan, maar dit buiten beschouwing gelaten). De pH kan elektronisch zeer nauwkeurig bepaald worden met een geijkte pH-meter. Deze hebben veel aquariumhouders in huis. De kH bepaald men meestal titrimetrisch en door de hoeveelheid staal die men neemt bepaald men zelf de nauwkeurigheid. De fout die andere bufferende componenten veroorzaken is nihil en wordt kleiner naarmate de pH lager wordt. Wordt de pH groter (en is de fout op de kH bijgevolg groter) wordt de fout op de CO2-bepaling weer kleiner omdat er bij een hogere pH een lagere CO2/kH-verhouding is. Even rekenen met realistische waarden leert dat de afwijking op de CO2-meting maximaal 2 ppm zal bedragen. Dat noem ik verwaarloosbaar klein. (ik veronderstel dat dit was wat je bedoelde met de niet-HCO3 hardheid, als je de nietcarbonaathardheid bedoelt: die heeft geen rechtstreekse invloed op het evenwicht tussen CO2 en carbonaten.

"Een pH sensor blijft ook niet eeuwig correct. Dat is dus geen argument)"

Een pH sensor blijft veel langer goed dan de reagentia in een continutest, kan geijkt worden en is te controleren waardoor deze kan vervangen worden wanneer blijkt dat hij niet goed meer is.

"Een kleine afwijking in de samenstelling van de indicator geeft een incorrecte meting. (Een druppeltest of pH sesnor ook)"

Een druppeltest voor kH-bepalingen is titrimetrisch. De indicator gaat de correctheid van de meting dus niet beïnvloeden. Een pH-sensor bevat al helemaal geen indicator.

" Correctie: een pH verlager kan nooit de continue toevoeging van gasvormige CO2 vervangen, juist omdat altijd weer een equilibrium zal ontstaan. Deze zuren hebben echter wel een tijdelijke pH verlaging tot gevolg waardoor men van mening is meer gasvormige CO2 toe te voegen dan in werkelijkheid.)"

Dat een pH verlager de continu toevoeging van gasvormige CO2 nooit kan vervangen is logisch (maar heeft jammer genoeg niet veel te maken met de rest van de tekst). Even uitleg: planten verbruiken CO2. CO2-toevoeging compenseert dit CO2-verbruik. Als je een zuur zou toevoegen zou dit carbonaten omzetten in CO2 waardoor de kH daalt. Deze CO2 wordt verbruikt dus daalt de kH verder, stijgt de pH weer en moet je weer opnieuw zuur toevoegen enz… In het aquarium spelen echter meerdere effecten een rol zodat het soms wel nuttig kan zijn om het pH-kH-evenwicht niet alleen van een CO2-toevoeging te doen afhangen. Daarbij is gebruik van turf bijvoorbeeld een goede oplossing omdat dit langzaam zuren afgeeft en er een nieuw evenwicht in verschillende richtingen ontstaat. De tijdelijke pH-verlaging is dus correct verklaarbaar. Dat men van mening zou zijn meer gasvormige CO2 toe te voegen dan in werkelijkheid is niet correct. Er wordt wel degelijk CO2 geproduceerd. Aangezien dit met deze methode niet (of slechts omslachtig) continu kan gebeuren is dat in praktijk echter inderdaad geen doeltreffende totaaloplossing!

"Comment: De meeste aquariumplanten zijn moerasplanten die normaal boven water groeien, bij een atmosferisch CO2 gehalte van ca. 350 ppm. Deze zouden dus volgens de hierboven vermelde bewering niet boven water kunnen groeien "

Antwoord: De definitie voor 'ppm' in gassen of vloeistoffen is wel een beetje anders. In waterig milieu mag je dit niet letterlijk nemen (of: je mag het wel letterlijk nemen maar dat is niet gebruikelijk), zelfs al neem je het letterlijk: gassen zijn veel ijler dan vloeistoffen. 350 ppm in de atmosfeer komt ongeveer overeen met 0,5 ppm in water! Bovendien spelen er in waterig milieu andere effecten mee. Zo reageren moerasplanten boven water ook heel anders op sporenelementen dan wanneer deze onder water worden aangeboden.